En zo kwam het dat ik donderdagavond, met een speciaal daarvoor bedrukt macaron shirt, macarons liep uit te delen. Dit samen met een college en mijn moeder.
Het publiek dat er liep was erg verschillend. Je had er bijvoorbeeld de volgende combinaties:
* Mannen waarvan het leek alsof ze dachten: Kijk mij hier eens even dik doen. Vaak gevolgd door hun zoon die dit gedrag immiteerde met daarachter hun vrouw. Op hoge hakken, haar netjes geföht, en rode lippenstift
* Oudere stellen, die nu eens gingen kijken of er een leuk cabrio'tje voor hen bij stond
* Dikke mannen die amper uit bepaalde auto's konden komen en die met name voor de hapjes kwamen
* En de zogenaamde 'normale mensen' die het gewoon een gezellig avondje vonden
Grappig was wel dat veel mensen Jarreau herkenden. Dit maakte het een stuk gemakkelijker om de macarons uit te delen. Ik vond het erg leuk om mee te maken en zou het zo weer een keer doen. Ik heb er naast de andere lekkere hapjes genoeg moois gezien.
Zoals Janis Joplin ooit zong: O Lord won't you buy me a Mercedes-Benz?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten