Mmm..sushi

In het begin had ik niet echt een goed woord over voor sushi, maar na het een aantal keren gegeten te hebben ben ik er nu helemaal weg van! Bijna elk weekend probeer ik mijn ouders wel zo gek te krijgen om sushi te gaan eten. Dit weekend staat er, helaas, geen sushi op de planning. Dit omdat wij zaterdag altijd een patatje eten en morgenavond niet thuis zijn. Jammer! Maar laat ik nou net vandaag een doosje sushi cadeau krijgen van een voor mij redelijk onbekende jongen..

Ik herkende de jongen enigzins van de viszaak die bij ons in de straat zit. Hij werkt daar zo af en toe in de verkoop. Ik had hem daar in totaal zo'n twee keer gezien. Vandaag kwam hij bij ons in de winkel. Hij kwam vier gebakjes halen voor zijn baas en één voor hemzelf. Na het lijstje van zijn baas afgewerkt te hebben moest hij er nog één kiezen. Hij vond het moeilijk om te kiezen en stelde mij de vraag: 'Wat vind jij nou lekker?' Ik wees er een paar aan, maar uiteindelijk koos hij er een, die ik juist niet had aangewezen. Sukkel dacht ik, waarom vraag je het dan?
Terwijl ik ondertussen alles in een doosje deed kwam de volgende vraag: 'Ga je vanavond nog iets doen?' Na enige twijfel antwoordde ik: 'Ja, leren voor m'n tentamens'. Sukkel dacht hij toen waarschijnlijk, nadat hij had uitgelegd dat hij ondanks zijn tentamen Frans van maandag toch echt nog ging stappen.

Een collega van mij vroeg toen hij weg was: 'Kende jij hem?' Waarop ik antwoordde dat ik hem alleen van gezicht kende.


Een paar uur later verscheen hij weer in de winkel. Hij stoof op mij af en zei: 'Kijk eens een doosje sushi voor je, geniet er maar lekker van.' Ik reageerde natuurlijk uiterst enthousiast met: 'Owww sushi, daar ben ik gek op!' Waarna hij vervolgens weer verdween. Ik weet niet of dit gewoon een aardig presentje was, of dat hij er meer mee bedoelde..
Ik was er in ieder geval erg blij mee! Zo had ik toch nog mijn sushi dit weekend.