Benoordenhoutse kak

Één van de meest duidelijke fysieke kenmerken van Den Haag is de harde, zichtbare lijn tussen arm en rijk. Rijk ben je als je op het zand woont en arm als je op het veen woont. In de denkwereld van de Hagenaar moet alles een eigen plekje hebben. Waar heb je gestudeerd, van wie ben jij er een, dat soort zaken doen ertoe. Ook ikzelf mag het ondervinden. Ik woon al 18 jaar in het Benoordenhout, een wijk in Den Haag. Mijn ouders hebben er nu bijna 21 jaar hun zaak zitten. Als ik over straat loop hoor ik dan ook regelmatig: 'Ja je weet wel, dat is er een van de familie Jarreau'. Overigens is Jarreau een samenvoeging van de voornamen van mijn ouders, Jacqueline en Roel, met een Frans tintje. Toch gaat men er heelmaal in op dat wij Jarreau van ons achternaam heten.
Het moge duidelijk zijn dat de wijk Benoordenhout op het zand gebouwd is.

Het zand in het Benoordenhout is:
* de groentenboer die halve bloemkolen verkoopt, voor de alleenstaande dames op leeftijd
* hergebruik en reparatie, ook als er niets meer te repareren valt
* het kopen van bonbons bij Jarreau, met het stempeltje 'Jarreau' erop, zodat de gast kan zien dat jij je bonbons bij Jarreau hebt gekocht
* ijskast (in plaats van koelkast)
* taartje (in plaats van gebakje)
* een knipje doen (strippenkaart stempelen)

Ik weet niet beter, omdat ik er van kindsaf ben opgegroeid. Mij vallen dit soort dingen dan ook niet meer op. Wel word ik er weer even op geattendeerd als er bijvoorbeeld vrienden of vriendinnen bij mij langs komen. Ik ben van mening dat je van jongs af aan in het Benoordenhout opgegroeid moet zijn om deze vorm van Haagsche kak te kunnen begrijpen.

Welkom in het Benoordenhout!